Senden sonra hiç acım kalmadı
Ne deliliğim kaldı, sevdadan yana
Ne de aşka inancım bir damla
Oysa ben seni severken hiç acı çekmemiştim
Ne olduysa sen beni sevince oldu
Bir zamanlar varlığını arzulayan gönlüm
Yeri geldi yokluğunu aradı
Yazık sevilme süreni kendin kısalttın
Artık dönmesen de olur
Sen yokken daha güzeldi
Bu benim tanıdığım sen miydin
Dönüşüne bağlı değildi sevdamın ağırlığı
Yine sevilirdin bu kadar
Yokluğuna ve imkansızlığına direnmek
Her şeyden daha anlamlıydı
Eğer dönmeseydin ne yapar eder gözlerini
Bulurdum bir yerlerden
Elini tutardım en karanlıklarda
En azından oyuncağıyla oynayan
Bir çocuk gibi kırmadan kırılmadan
Kendi kendime severdim seni
Artık dönmesende olur
Her şeyin ikincisi yenilgidir
Her dönüş ispatıdır biraz daha kaybetmişliğin
Mağluptur ileriye bakmayan
Bakamaz ki bir türlü pişmanlığından
Onu tutar geride bıraktığı her neyse
Daha da bağlanır arkada kalana
Terkedilen çabuk büyür, hüzün kalana düşse de
Pişmanlık, hep gidenin payına ayrılık
Zor zanaat sevdalık yüzü gülmez
Giden dönüyorsa sevdiğinden değil kaybettiğindendir
Aradığını bulamadığndan.
Dönene kapıyı açmayın
Sevseydi gitmezdi hiç bir zaman
O kapı hiç açılmayacak sana
Eski rüzgarların, sözü geçmez terkettikleri dağlara
Geceye yeni şiirler gerek, gemiye yeni fırtına
Her eylüle başka yağmur, kalana taze bahar
Gidene biraz yürek kaçanlar pişman
Şimdi kalanlar sevmeye devam edecek
Biz ayrıldık ya belki bir kaç gün sendeleyecek
Ama bilki düşmeyeceğim, ve yeniden seveceğim